Η ιστορία της Νέας Δημοκρατίας

 —  Ιστορικό

H Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ως συνέχεια της προδικτατορικής Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως (ΕΡΕ)...

H Νέα Δημοκρατία ιδρύθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1974 από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ως συνέχεια της προδικτατορικής Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως (ΕΡΕ). Όπως προσδιόρισε το ιδεολογικό στίγμα του κόμματος στο συνέδριο της Χαλκιδικής το 1979, η Νέα Δημοκρατία ασπάζεται τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό που αναγνωρίζει την ελευθερία της αγοράς με τη ρυθμιστική παρέμβαση του κράτους χάρη της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μετά την εμπέδωση της Δημοκρατίας στη χώρα και την υπογραφή της συνθήκης ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ εγκαταλείπει την πρωθυπουργία και μεταπηδά στην Προεδρία της Δημοκρατίας το 1980. Στις 8 Μαΐου 1980 η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος εκλέγει τον Υπουργό Εξωτερικών Γεώργιο Ράλλη ως τον νέο ηγέτη του κόμματος, ο οποίος αναλαμβάνει και την πρωθυπουργία της χώρας. Ο Γεώργιος Ράλλης λαμβάνει 88 ψήφους έναντι 84 του ανθυποψηφίου του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Αβέρωφ.

Η ήττα της Νέας Δημοκρατίας το 1981 και η άνοδος του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου για πρώτη φορά στην εξουσία, προκαλεί κρίση στο κόμμα. Ο Γεώργιος Ράλλης με δική του πρωτοβουλία θέτει θέμα εμπιστοσύνης στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, η οποία τον καταψηφίζει. Νέος ηγέτης του κόμματος αναδεικνύεται στις 21 Οκτωβρίου 1981 ο Ευάγγελος Αβέρωφ, με 67 ψήφους, έναντι 32 του Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου και 12 του Ιωάννη Μπούτου.

Ο Ευάγγελος Αβέρωφ παρέμεινε στην ηγεσία μέχρι το 1984 σε συνθήκες ιδιαίτερα έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου. Παραιτήθηκε για λόγους υγείας, αφού προηγουμένως οδήγησε τη Νέα Δημοκρατία στις ευρωεκλογές, όπου το κόμμα κατόρθωσε να αυξήσει το ποσοστό του. Την 1η Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς εκλέγεται πρόεδρος του κόμματος από την Κοινοβουλευτική Ομάδα ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, επικρατώντας του Κωστή Στεφανόπουλου με ψήφους 70 έναντι 40.

Η Νέα Δημοκρατία χάνει τις εκλογές του Ιουνίου του 1985, ανεβάζοντας όμως το ποσοστό της. Λόγω του αρνητικού αποτελέσματος, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ζητά την ανανέωση της εμπιστοσύνης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος στις 24 Αυγούστου της ίδιας χρονιάς. Πέντε μέρες αργότερα επανεκλέγεται στην ηγεσία του κόμματος. Ο Κωστής Στεφανόπουλος διαφωνεί με τη διαδικασία και αποχωρεί για να ιδρύσει τη ΔΗΑΝΑ, το κόμμα της Δημοκρατικής Ανανέωσης.

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θα παραμείνει στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έως τον Οκτώβριο του 1993, όταν θα χάσει τις εκλογές από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Στις 14 Οκτωβρίου θα παραιτηθεί από την ηγεσία του κόμματος και στις 3 Νοεμβρίου η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα εκλέξει νέο αρχηγό τον «καραμανλικό» Μιλτιάδη Έβερτ με 141 ψήφους, έναντι 37 ψήφων του επίσης «καραμανλικού» Ιωάννη Βαρβιτσιώτη.

Το κόμμα χάνει τις δεύτερες κατά σειράν εκλογές του 1996 από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη και παραμένει στην αντιπολίτευση. Ο Μιλτιάδης Έβερτ παραιτείται και δηλώνει πως δεν θα διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος, απόφαση που αργότερα ανακαλεί. Στις 4 Οκτωβρίου 1997 επικρατεί αρχικά του Γιώργου Σουφλιά με ψήφους 103 έναντι 84, αλλά λόγω της εσωκομματικής κρίσης που έχει ξεσπάσει, υποχρεούται να συγκαλέσει έκτακτο συνέδριο του κόμματος, το Μάρτιο του 1997. Είναι η πρώτη φορά που το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας καλείται να εκλέξει νέο αρχηγό. Θα επικρατήσει ένας νέος ηλικιακά υποψήφιος, ο βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης και ανιψιός του ιδρυτή, Κώστας Καραμανλής, που θα επικρατήσει των ανθυποψηφίων του Μιλτιάδη Έβερτ και Γιώργου Σουφλιά.

Υπό την ηγεσία του Κώστα Καραμανλή το κόμμα θα επανέλθει στην εξουσία στις 7 Μαρτίου 2004 και θα κερδίσει και τις εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007. Υπό το βάρος των σκανδάλων, της τραγικής κατάστασης της οικονομίας και της απειλής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες λόγω της προεδρικής εκλογής, ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προκηρύσσει εκλογές για τις 4 Οκτωβρίου 2009, τις οποίες θα χάσει πανηγυρικά από το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Το ίδιο βράδυ ανοίγει την κούρσα της διαδοχής του και στις 6 Νοεμβρίου το έκτακτο συνέδριο του κόμματος αποφασίζει για πρώτη φορά ο έβδομος κατά σειρά αρχηγός του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας να εκλεγεί από τα μέλη του κόμματος.

Στις ανοιχτές εσωκομματικές εκλογές της 29ης Νοεμβρίου 2009 ο Αντώνης Σαμαράς εκλέγεται πανηγυρικά αρχηγός του κόμματος με το 50,06% των ψήφων, έναντι 39,72% της Ντόρας Μπακογιάννη και 10,22% του Παναγιώτη Ψωμιάδη. Η αποχώρηση του Δημήτρη Αβραμόπουλου από την προεκλογική κούρσα ήταν αυτή που έγειρε την πλάστιγγα υπέρ του Αντώνη Σαμαρά.

Η Νέα Δημοκρατία θα παραμείνει στην αντιπολίτευση έως τις 11 Νοεμβρίου 2011, οπότε θα επανέλθει στην εξουσία, στηρίζοντας τη μεταβατική κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ. Τα δύο αυτά χρόνια η «γαλάζια παράταξη» στάθηκε απέναντι στο «Μνημόνιο» και αντιμετώπισε ουκ ολίγες κρίσεις, με αποκορύφωμα τη διαγραφή της Ντόρας Μπακογιάννη στις 6 Μαΐου 2010, επειδή πήγε κόντρα στην κομματική γραμμή και ψήφισε τη δανειακή σύμβαση.

Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 αναδείχθηκε πρώτο κόμμα, αλλά με το μικρότερο ποσοστό της ιστορίας της (18,85%). Στις νέες εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 ανέβασε κατά πολύ τις δυνάμεις της (29,66%) και ο αρχηγός της, Αντώνης Σαμαράς, ανέλαβε την πρωθυπουργία στις 20 Ιουνίου 2012, επικεφαλής τρικομματικής κυβερνήσεως (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ). Στις 21 Ιουνίου 2013 η ΔΗΜΑΡ αποχώρησε από την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία έμεινε με δύο εταίρους (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ).

Η μη εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή, προκάλεσε τη διενέργεια εκλογών στις 25 Ιανουαρίου 2015, τις οποίες κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Η Νέα Δημοκρατία μετά από δυόμιση χρόνια στην εξουσία κατέλαβε τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η ηγεσία Σαμαρά αμφισβητήθηκε έντονα από σημαίνοντα στελέχη του κόμματος. Τελικά, ο Αντώνης Σαμαράς παραιτήθηκε το βράδυ της 5ης Ιουλίου 2015, μετά την ήττα του «ΝΑΙ», που υποστήριξε και η Νέα Δημοκρατία, στο δημοψήφισμα που προκήρυξε η κυβέρνηση Τσίπρα. Προσωρινός πρόεδρος του κόμματος ανέλαβε ο βουλευτής και τέως Πρόεδρος της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης.

Μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου, τέθηκαν σε κίνηση οι διαδικασίες για την εκλογή νέου προέδρου του κόμματος. Οι υποψήφιοι ήταν τέσσερις: Οι βουλευτές Ευάγγελος - Βασίλειος Μεϊμαράκης, Κυριάκος Μητσοτάκης, Σπυρίδων - Άδωνις Γεωργιάδης και ο αιρετός περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας. Ο πρώτος γύρος των εσωκομματικών εκλογών ήταν προγραμματισμένος για τις 22 Νοεμβρίου 2015, αλλά δεν έγινε λόγω αστοχίας του ηλεκτρονικού συστήματος ψηφοφορίας. Έτσι, ο πρώτος γύρος ορίστηκε για τις 20 Δεκεμβρίου και ο επαναληπτικός στις 10 Ιανουαρίου 2016. Από τις 23 Νοεμβρίου μεταβατικός πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ανέλαβε ο βουλευτής Γιάννης Πλακιωτάκης στη θέση του παραιτηθέντος Ευάγγελου Μεϊμαράκη.

Στον πρώτο γύρο (20 Δεκεμβρίου 2015) κανένας από τους τέσσερις υποψηφίους δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία (50% + 1) και η ψηφοφορία επαναλήφθηκε στις 10 Ιανουαρίου 2016 μεταξύ των δύο πρώτων σε ψήφους Ευάγγελου Μεϊμαράκη και Κυριάκου Μητσοτάκη, που έκανε την έκπληξη και πλασαρίστηκε δεύτερος. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επικράτησε του συνυποψηφίου του και αναδείχθηκε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Στις 7 Ιουλίου 2019, η Νέα Δημοκρατία κέρδισε με αυτοδυναμία τις εθνικές εκλογές και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ορκίστηκε πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Πρόεδροι της Νέας Δημοκρατίας

α/α	Ονοματεπώνυμο	Από	Έως	Τρόπος Εκλογής
1	Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής	04/10/1974	08/05/1980	Ιδρυτής του κόμματος
2	Γεώργιος Ράλλης	09/05/1980	09/12/1981	Κοινοβουλευτική Ομάδα
3	Ευάγγελος Αβέρωφ	10/12/1981	01/09/1984	Κοινοβουλευτική Ομάδα
4	Κωνσταντίνος Μητσοτάκης	02/09/1984	03/11/1993	Κοινοβουλευτική Ομάδα
5	Μιλτιάδης Έβερτ	04/11/1993	21/03/1997	Κοινοβουλευτική Ομάδα
6	Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής	22/03/1997	29/11/2009	Συνέδριο του κόμματος
7	Αντώνιος Σαμαράς	30/11/2009	05/07/2015	Μέλη του κόμματος
8	Ευάγγελος - Βασίλειος Μεϊμαράκης	06/07/2015	22/11/2015	Διορισμός (μεταβατικός)
9	Ιωάννης Πλακιωτάκης	23/11/2015	11/01/2016	Διορισμός (μεταβατικός)
10	Κυριάκος Μητσοτάκης	11/01/2016	σήμερα	Μέλη του κόμματος

—  Τα Συνέδρια

Η συνεδριακή ιστορία της Νέας Δημοκρατίας ξεκινά τον Απρίλιο του 1976 με το προσυνέδριο της Χαλκιδικής, όπου επιχειρείται η εσωτερική του οργάνωση κόμματος...

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στο βήμα του A’ Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας

Η συνεδριακή ιστορία της Νέας Δημοκρατίας ξεκινά τον Απρίλιο του 1976 με το προσυνέδριο της Χαλκιδικής, όπου επιχειρείται η εσωτερική του οργάνωση κόμματος. Στην ομιλία του, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι: «Τα κόμματα για να εκπληρώσουν την αποστολή τους πρέπει: Πρώτον, να έχουν σαφή ιδεολογία και σταθερό προσανατολισμό. Δεύτερον, να κατέχονται από υψηλό αίσθημα ευθύνης. Τρίτον, να είναι δημοκρατικά οργανωμένα».

1ο Συνέδριο (1979)

Το πρώτο τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας έγινε στη Χαλκιδική από τις 5 έως τις 7 Απριλίου 1979, με το κόμμα να βρίσκεται στην εξουσία από το 1974. Είναι το πρώτο συνέδριο ελληνικού κόμματος, εξαιρουμένου του ΚΚΕ, που οι σύνεδροι εξελέγησαν από τα μέλη και το σώμα του συνεδρίου ενέκρινε το καταστατικό του κόμματος και τους κανονισμούς λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων.

Στο συνέδριο εγκρίθηκαν ομόφωνα όλες οι ιδεολογικές αρχές που εισηγήθηκε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ορίστηκε η ιδεολογική ταυτότητα της Νέας Δημοκρατίας ως «κόμμα του ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού που αναγνωρίζει την ελευθερία της αγοράς με ρυθμιστική, ωστόσο, παρέμβαση του κράτους για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης».

Ωστόσο, σε εκείνο το πρώτο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας εκδηλώθηκε και μία κίνηση αμφισβήτησης, γνωστή ως «Κίνηση της Βόλβης», που αφορούσε τον τρόπο λειτουργίας του κομματικού μηχανισμού και ζητούσε βαθιές αλλαγές στον τρόπο λήψης αποφάσεων, χωρίς πάντως να αμφισβητεί την πρωτοκαθεδρία του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην «Κίνηση της Βόλβης» είχαν νεώτερα στελέχη του κόμματος, όπως ο Άγγελος Μοσχονάς, ο Γιώργος Σούρλας και ο Ντίνος Φούτζηλας, ενώ συμμετείχαν ενεργά μέλη της νεολαίας όπως οι Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Γιώργος Βλάχος, Κώστας Βουδούρης, Γιώργος Καπρίνης, Λουκάς Κατσαρός, Σωτήρης Καπετανόπουλος, Τάκης Κοντός και Φίλιππος Ταυρής.

2o Συνέδριο (1986)

Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στο βήμα του Β' Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας

Το δεύτερο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας έγινε στη Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο του 1986, πέντε χρόνια μετά το έκτακτο συνέδριο του Ιουνίου του 1981, όπου είχε εγκριθεί η εκλογική πλατφόρμα του κόμματος, ενόψει των εκλογών της 18ης Οκτωβρίου, που ανέδειξε νικητή το ΠΑΣΟΚ. Λίγο πριν από την έναρξη του 2ου Συνεδρίου είχε προηγηθεί η διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας, με τον Κωστή Στεφανόπουλο να ιδρύει τη ΔΗΑΝΑ, παίρνοντας μαζί του δέκα βουλευτές της Ν.Δ. και μία ομάδα κομματικών στελεχών.

Με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και το κόμμα να βρίσκεται στην αντιπολίτευση, το συνέδριο αποφάσισε να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στις φιλελεύθερες ιδέες, εμπλουτίζοντας έτσι τις ιδεολογικές αρχές του κόμματος. Κρίθηκε απαραίτητο να πραγματοποιηθούν καταστατικές αλλαγές, καθώς και αλλαγές των κανονισμών λειτουργίας των κομματικών οργανώσεων. Τότε, για πρώτη φορά, η Διοικούσα Επιτροπή μετονομάστηκε σε Κεντρική Επιτροπή.

Στην Κεντρική Επιτροπή, που προέκυψε από το συνέδριο, πρώτος σε ψήφους εξελέγη ο τότε πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, και δεύτερος ο προηγούμενος πρόεδρος της νεολαίας του κόμματος, Βασίλης Μιχαλολιάκος.

3o Συνέδριο (1994)

Έξι μήνες μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 κι έχοντας εκλεγεί στην ηγεσία του κόμματος ο Μιλτιάδης Έβερτ, διεξήχθη το 3o τακτικό συνέδριο της ΝΔ, από τις 22 έως τις 24 Απριλίου στη Χαλκιδική, με τη συμμετοχή 1300 συνέδρων.

Η Νέα Δημοκρατία είχε ήδη «νωπή» την εκλογική ήττα από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς και μία ακόμη διάσπαση, αυτή τη φορά από τον Αντώνη Σαμαρά, που είχε ιδρύσει την Πολιτική Άνοιξη, με την οποία κατέβηκε στις εκλογές του 1993, πετυχαίνοντας την είσοδο του κόμματός του στη Βουλή. Η νέα ηγεσία επαναβεβαιώνει την προσήλωση της Νέας Δημοκρατίας στις αρχές που είχε ορίσει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και προσπαθεί να επαναφέρει στη Ν.Δ. κομματικά στελέχη που είχαν αποχωρήσει ακολουθώντας τον Αντώνη Σαμαρά. Στο συνέδριο εγκρίθηκε ως κεντρικό σύνθημα το «εμπρός για μια ειρηνική επανάσταση» συνοδευόμενο από μία σειρά προτάσεων για αλλαγές στη λειτουργία του κράτους.

4o Συνέδριο (1997)

Το 4o συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ήταν το πρώτο που έγινε στην Αθήνα και το πρώτο που εξέλεξε πρόεδρο του κόμματος. Από τις 21 έως τις 23 Μαρτίου διεξήχθησαν οι εσωκομματικές εκλογές με την εκλογή του Κώστα Καραμανλή στην προεδρία και από τις 31 Μαρτίου έως τις 2 Απριλίου το καθ’ αυτό συνέδριο, που έθεσε τις βάσεις για τη διείσδυση της Νέας Δημοκρατίας στον λεγόμενο «μεσαίο χώρο». Στο συνέδριο διατυπώθηκαν οι αρχές και οι θέσεις του κόμματος στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα, ο σχεδιασμός και το όραμα της Νέας Δημοκρατίας για την ελληνική κοινωνία στη μετά ΟΝΕ εποχή, καθώς και η προγραμματική αντιμετώπιση των οξύτατων προβλημάτων που βιώνει καθημερινά ο έλληνας πολίτης.

5o Συνέδριο (2001)

Κώστας Καραμανλής - Γιώργος Σουφλιάς

Ένα χρόνο μετά την οριακή ήττα της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές της 9ης Απριλίου 2000 κι έχοντας μεσολαβήσει ένα έκτακτο συνέδριο (9 – 11 Ιουνίου 2000), που είχε ως στόχο την επιβεβαίωση της ιδεολογίας, την ανάδειξη της φυσιογνωμίας και την ανανέωση της οργανωτικής και λειτουργικής δομής του κόμματος, διεξήχθη στην Αθήνα από τις 30 Μαρτίου έως την 1η Απριλίου του 2001 το 5o τακτικό συνέδριο. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, ο πρόεδρος του κόμματος Κώστας Καραμανλής είπε την περίφημη φράση «Γιώργο καλωσόρισες σπίτι σου», χαιρετίζοντας την επιστροφή του Γιώργου Σουφλιά στη Νέα Δημοκρατία, τον οποίον είχε διαγράψει το 1997 μαζί με τους Στέφανο Μάνο, Ανδρέα Ανδριανόπουλο, Πέτρο Τατούλη και Νίκο Κάκκαλο. Στο συνέδριο αυτό δόθηκε η εκκίνηση ενός πολιτικού αγώνα που κατέληξε στην εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας το 2004.

6o Συνέδριο (2004)

Λίγους μήνες μετά την εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, που την επανέφερε στην εξουσία ύστερα από 11 χρόνια, διεξήχθη στην Αθήνα από τις 23 Ιουλίου έως τις 25 Ιουλίου του 2004 το 6o τακτικό συνέδριο του κόμματος υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή.

Σε αυτό το συνέδριο καθιερώθηκε για πρώτη φορά η εκλογή γραμματέα του κόμματος από την Κεντρική Επιτροπή (πρώτος γραμματέας εξελέγη ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης), καθώς και η συμμετοχή των αιρετών σε διάφορους φορείς που ήταν ταυτόχρονα και μέλη του κόμματος, χαρακτηρίζοντας την απόφαση αυτή ως το μεγαλύτερο άνοιγμα που έκανε η Ν.Δ. προς την κοινωνία. Για πρώτη φορά, ψήφισαν 4.500 σύνεδροι για την ανάδειξη της Κεντρικής Επιτροπής η οποία αποτελείτο από 150 αιρετά μέλη και 300 ως εκ της θέσεώς τους (ex officio).

Στο συνέδριο αυτό τιμώνται τα 30 χρόνια της Μεταπολίτευσης, μαζί με τα τριακοστά γενέθλια της Νέας Δημοκρατίας. Το μήνυμα της ηγεσίας του κόμματος ήταν: «Όλοι μαζί εκφράζουμε τη σύγχρονη αντίληψη του κοινωνικού Κέντρου. Μια αντίληψη που δεν έχει σχέση με ξεπερασμένους όρους των τελευταίων δεκαετιών».

7o Συνέδριο (2007)

Το 7ο τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας διεξήχθη στο ΣΕΦ από τις 7 έως τις 9 Ιουλίου, με τη συμμετοχή 4.500 συνέδρων, δύο μήνες πριν από τις φονικές πυρκαγιές που έπληξαν τη χώρα και τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών. Στο συνέδριο αυτό επαναβεβαιώθηκε η στήριξη στο κυβερνητικό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και εξελέγη η νέα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος.

8o Συνέδριο (2010)

Το 8ο τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας έγινε από τις 25 έως τις 27 Ιουνίου του 2010 στην Αθήνα, ένα χρόνο μετά τη δεινή ήττα του κόμματος στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009. Είχε προηγηθεί έκτακτο συνέδριο (7 Νοεμβρίου 2009) όπου αποφασίστηκε αποκλειστικά και μόνο η τροποποίηση του καταστατικού, ώστε ο αρχηγός να εκλέγεται από τη βάση και η εκλογή του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία του κόμματος (29 Νοεμβρίου 2009). Το συνέδριο σηματοδότησε «μια νέα, ελπιδοφόρα αφετηρία για την επικράτηση των ιδεών του κοινωνικού φιλελευθερισμού».

9o Συνέδριο (2013)

O Αντώνης Σαμαράς στο βήμα του 9ου Συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας

Από τις 28 έως τις 30 Ιουνίου 2013 διεξήχθη στην Αθήνα το 8o τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, με κεντρικό σύνθημα «Νέα Δημοκρατία - Νέα Ελλάδα». Το συνέδριο ολοκληρώθηκε με την εισήγηση του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, για την πορεία της χώρας και το ρόλο της Νέας Δημοκρατίας, έγιναν βελτιώσεις στο Καταστατικό του κόμματος, ενώ εξελέγη και η νέα σύνθεση της Πολιτικής Επιτροπής.

10o Συνέδριο (2016)

Από τις 22 έως τις 24 Απριλίου 2016 διεξήχθη στην Αθήνα το 10o τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας υπό την ηγεσία του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος είχε εκλεγεί πρόεδρος του κόμματος από τη βάση, επικρατώντας του Βαγγέλη Μεϊμαράκη στο β’ γύρο των εσωκομματικών εκλογών της 10ης Ιανουαρίου 2016.

Το συνέδριο αυτό, που έγινε ύστερα από δύο εκλογικές ήττες, τον Ιανουάριο και τον Σεπτέμβριο του 2015, κι έπειτα από μακρά πορεία εσωκομματικής διαδικασίας για την εκλογή νέου αρχηγού, ενέκρινε σημαντικές αλλαγές στο καταστατικό της Νέας Δημοκρατίας, όπως η ετήσια διεξαγωγή συνεδρίου και η χρονικά περιορισμένη θητεία του προέδρου, ενώ κυριάρχησε το σύνθημα «Οξυγόνο για την Ελλάδα».

11ο Συνέδριο (2017)

Με κεντρικό σύνθημα «Έτοιμοι να αλλάξουμε την Ελλάδα», διεξήχθη στις 16 και 17 Δεκεμβρίου στα Σπάτα (εκθεσιακό κέντρο Metropolitan Expo) το 11ο τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, ένα συνέδριο αρχών και θέσεων του κόμματος και χωρίς εκλογή νέων οργάνων. «Είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε την Ελλάδα. Η μεγάλη πολιτική αλλαγή έρχεται, ο κ. Τσίπρας δεν αξίζει άλλη ευκαιρία» τονίζει στην εναρκτήρια ομιλία του ο πρόεδρος του κόμματος Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έκανε και ειδική αναφορά στους πρώην προέδρους της ΝΔ λέγοντας: «Είναι εδώ οι πρώην πρόεδροι της παράταξης. Ο Κώστας Καραμανλής που έφερε τη ΝΔ στην εξουσία μετά από 11 χρόνια και της έδωσε λαϊκό έρεισμα. Ο Αντώνης Σαμαράς που κράτησε την Ελλάδα όρθια μέσα στην Ευρώπη, και αν ολοκλήρωνε την θητεία του η πατρίδα θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης που κράτησε τη ΝΔ σε μία πολύ κρίσιμη στιγμή της και είναι πάντα μαχητής στα δύσκολα. Δίνουν μήνυμα νίκης, προσήλωσης και πίστης σε μία παράταξη που τους τίμησε και την τίμησαν».

12ο Συνέδριο (2018)

Με κεντρικό σύνθημα «Ελλάδα μπορούμε», διεξάγεται από τις 14 έως τις 16 Δεκεμβρίου στα Σπάτα (εκθεσιακό κέντρο Metropolitan Expo) το 12ο τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, με την συμμετοχή 3.000 συνέδρων και 2.000 παρατηρητών.

«Το 2019 θα είναι ένα πολύ καλό έτος για την Νέα Δημοκρατία και ένα πολύ καλό έτος για την Ελλάδα. Θα είναι η χρονιά που θα γυρίσουμε σελίδα. Θα είναι η χρονιά που, όλοι μαζί ενωμένοι, θα ξαναγράψουμε ιστορία. Τη δική μας ιστορία, για να αφήσουμε πίσω οριστικά την κρίση. Σας θέλω όλους κοντά μας στον αγώνα για τη μεγάλη νίκη. Η νίκη της Νέας Δημοκρατίας θα είναι η νίκη της φωτεινής Ελλάδας. Η Νέα Δημοκρατία βγαίνει από μια δεκαετία κρίσης έτοιμη να ανοίξει πάλι τα μεγάλα φτερά της και να αγκαλιάσει την ελληνική κοινωνία. Να ενώσει όλους τους Έλληνες. Ακριβώς όπως έγινε το 1974, το 1990, το 2004 και τον Ιούνιο του 2012. Μπροστά μας είναι άλλη μια μεγάλη νίκη γιατί είμαστε μια μεγάλη παράταξη, που μπορεί να συνθέτει νέες πολιτικές και νέες δυνάμεις, διευρύνοντας πάντα τον ορίζοντά της. Το πεδίο μας είναι ο κόσμος και η πυξίδα μας είναι το εθνικό συμφέρον» (Απόσπασμα της ομιλίας του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη).

13ο Συνέδριο (2019)

Το 13ο τακτικό συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, με κεντρικό σύνθημα «Το Μέλλον αρχίζει Τώρα», διεξάγεται από τις 29 Νοεμβρίου έως τη 1η Δεκεμβρίου στο εκθεσιακό κέντρο Metropolitan Expo στην Αθήνα. Συνολικά 1.766 σύνεδροι, 5.639 παρατηρητές και 13 προσκεκλημένοι ομιλητές θα συμμετάσχουν στις συνεδριακές εργασίες, με το 50% των συνέδρων να ανήκει στις ηλικίες 25-44 ετών.

—  Η Ιδρυτική Διακήρυξη

Ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής

4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1974

Το μέγα θέμα της εποχής μας είναι η δημοκρατία. Όλοι μιλούν περί δημοκρατίας, ολίγοι όμως την καταλαβαίνουν και ολιγότεροι έχουν τη θέληση και την ικανότητα να την εφαρμόζουν.

Από τις 140 χώρες που υπάρχουν στο κόσμο, μόνον 19 έχουν πραγματική δημοκρατία. Τούτο σημαίνει ότι αυτό το θαυμάσιο και ευαίσθητο πολίτευμα είναι δύσκολο στην εφαρμογή του. Και προϋποθέτει ειδικές συνθήκες, χωρίς τις οποίες δεν ημπορεί να ανθίσει και να καρποφορήσει.

Δημοκρατία θα ήθελαν να έχουν όλοι οι λαοί. Αλλά δεν την έχουν παρά μόνο εκείνοι που, εκτός από την συνειδητοποίηση των προτερημάτων της, σέβονται και τους όρους της λειτουργίας της.

Η Νεωτέρα Ελλάς υιοθέτησε την δημοκρατία ως σύστημα διακυβερνήσεως. Και ήτο φυσικόν, αφού γεννήθηκε στον τόπο μας. Ελειτούργησε όμως ατελώς και παρουσίασε συχνές και μακρές διαλείψεις. Αλλεπάλληλα υπήρξαν τα κινήματα, οι επαναστάσεις, οι δικτατορίες, οι μεταπολιτεύσεις, οι εμφύλιοι πόλεμοι. Αντιθέτως ολίγες και βραχείες υπήρξαν αι περίοδοι της δημοκρατικής διακυβερνήσεως της χώρας - φωτεινά διαλείμματα στην ταραγμένη ιστορία της συγχρόνου Ελλάδος.

Αν δεν ελειτούργησε ομαλά η δημοκρατία στην Ελλάδα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έλειψαν ή δεν μπόρεσαν να δημιουργηθούν οι όροι της υπάρξεώς της. Οι όροι δε αυτοί είναι το ήπιο πολιτικό κλίμα, τα ήμερα πολιτικά ήθη και θεσμοί που να προσαρμώζονται στις ιδιαίτερες συνθήκες του τόπου μας.

Οι Έλληνες έχουν την γεύση όλων των πολιτικών καταστάσεων. Γεύση τόσο πικρή, που να μη συγχωρεί καινούργια σφάλματα και πλάνες. Ήδη εισερχόμεθα σε νέα περίοδο της εθνικής μας ζωής. Και οφείλουμε, με την πείρα του παρελθόντος, να δημιουργήσουμε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να αποκτήσωμε, επί τέλους, μίαν υγιά και βιώσιμη δημοκρατία.

Αν δεν αξιοποιήσωμε τώρα την μοναδική αυτήν ευκαιρία, ματαίως θα αναζητούμε άλλη στο μέλλον. Η πρώτη πάντως φάσις δικαιολογεί αισιοδοξία.

Εγγίζει, πράγματι, τα όρια του πολιτικού θαύματος αυτό που με την συμπαράσταση του λαού συνέβη στην Ελλάδα, μέσα στους δύο τελευταίους μήνες. Διότι η μετάβαση από την δικτατορία στην ελευθερία έγινε με τρόπον ανώδυνο, ενώ πολλοί ανέμεναν ότι θα γίνη με τρόπον αιματηρό, με αδελφοκτόνο σπαραγμό. Πολλοί επίσης επίστευαν ότι θα ήταν βραδεία και οδυνηρά η αποδιοργάνωση του μηχανισμού της τυραννίας και η διαδικασία για την επάνοδο στην δημοκρατία. Και όμως και αυτό έγινε μέσα στους δύο αυτούς μήνες.

Το σπουδαίο όμως αυτό έργο, που συνετελέσθη ταχύτατα και μεθοδικά, δεν σημαίνει ότι έλυσε κατά κάποιο τρόπον ασφαλή και μόνιμο το πρόβλημα της ελληνικής δημοκρατίας. Κίνδυνοι υπάρχουν πάντοτε. Και θα απαιτηθή η επαγρύπνησις αλλά και η συσπείρωσις του λαού σε ισχυρούς πολιτικούς σχηματισμούς, ικανούς να προστατεύσουν την δημοκρατία, όχι μόνον από τον κομμουνισμό και φασισμό, αλλά και από τα αίτια που προκάλεσαν στο παρελθόν την πτώση της.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον εθνικό σκοπό εθεώρησα καθήκον μου να δημιουργήσω μιαν ευρεία και ζωντανή πολιτική παράταξη - την Νέα Δημοκρατία.

Νέα Δημοκρατία στηρίζεται στη διαπίστωση - πικρά βιωμένη από τους παλαιότερους και έντονα αισθητή από τους νεώτερους - ότι μια καινούργια πολιτική ζωή είναι αναγκαία για την επιβίωση, την πρόοδο και την ευτυχία της Ελλάδος. Έχει για βάση την πείρα του παρελθόντος και σαν όραμα ένα καλύτερο και ασφαλέστερο μέλλον.

Η παράταξις της Νέας Δημοκρατίας συγκροτείται από έμπειρες και υγιείς, αλλά και από νέες προοδευτικές και ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις συντονισμένες στον ίδιο σκοπό: Να κάμουν στην Ελλάδα πράξη την επωνυμία της παρατάξεως - να δώσουν στη χώρα μια νέα δημοκρατία.

Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις του ταυτίζει το Έθνος με τον Λαόν, την Πατρίδα με τους Ανθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Εθνική Ανεξαρτησία με την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πρόοδο με το Κοινό Αγαθό, την Πολιτική Ελευθερία με την Έννομη Τάξη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Νέα Δημοκρατία είναι το σύστημα με το οποίο οι ολιγώτεροι και οι επώνυμοι καθοδηγούν αντί να καταδημαγωγούν, εκπροσωπούν αντί να καταδυναστεύουν - και σε τελική ανάλυση υπηρετούν - και περισσότερους και ανωνύμους.

Νέα Δημοκρατία είναι η κίνηση που επιλέγει και συντηρεί από την παράδοση μόνον όσα ο χρόνος απέδειξε σωστά και χρήσιμα. Και προχωρεί διαρκώς με μεγάλα, τολμηρά αλλά και ασφαλή βήματα στις νέες διαρκώς εξελισσόμενες συνθήκες.

Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξις που αγνοεί τις διενέξεις και τους διχασμούς του παρελθόντος - που τόσα δεινά επεσώρευσαν στον τόπο μας - και προσανατολίζεται στα ευρύτερα δυνατά σχήματα εθνικής ενότητος.

Η παράταξις της Νέας Δημοκρατίας ζητεί για την πραγματοποίηση των σκοπών της την συνεργασία του ελληνικού λαού και ιδιαίτερα της νέας γενιάς.

Και υπόσχεται:

- Ότι θα υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του έθνους, που βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς.

- Ότι θα θεωρεί πάντα όλους τους Έλληνες όχι μόνο ίσους απέναντι των νόμων, αλλά και με ίσα δικαιώματα απέναντι των βιωτικών ευκαιριών και των δυνατοτήτων που διανοίγει ο πολιτικός, οικονομικός και κοινωνικός βίος.

- Ότι θα αφιερώσει όλες τις δυνάμεις - την πείρα, τις γνώσεις και τον ενθουσιασμό των παλαιότερων και των νεωτέρων στελεχών - για την ταχύρρυθμη ανάπτυξη της Ελλάδος σε όλους τους τομείς.

- Ότι η ελεύθερη οικονομία στην οποία πιστεύει η Νέα Δημοκρατία δεν ημπορεί να αποκλείσει την διεύρυνση του οικονομικού τομέως τον οποίο ελέγχει το κράτος. Και η ιδιωτική πρωτοβουλία δεν ημπορεί να βρει την δικαίωσή της χωρίς παράλληλη συμμετοχή των ευρυτέρων λαϊκών τάξεων στην κατανομή του εθνικού προϊόντος. Κάθε πολίτης της χώρας αυτής πρέπει να γίνει εργάτης μαζί και νομεύς της οικονομικής ευημερίας? και να αισθάνεται ήσυχος για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών του.

- Ότι θα ανανεώνεται διαρκώς από τις νέες δυνάμεις της χώρας, τις οποίες θεωρεί πάντα προνομιούχες, γιατί εμφανίζουν αμεσώτερα τον παλμό της εποχής μας.

- Ότι θα επενδύσει όχι μόνον από το περίσσευμα αλλά και από το υστέρημα του εθνικού πλούτου στην παιδεία, την επιμόρφωση και την επιστημονική έρευνα, γιατί πιστεύει ότι οι πνευματικές και πολιτιστικές αξίες είναι αυτές που προσδιορίζουν μονιμώτερα την μοίρα του Ελληνικού Έθνους.

-Ότι δεν θα φεισθεί κόπων και θυσιών για να καταστήσει την Ελλάδα ισχυρή και απρόσβλητη. Με εκσυγχρονισμένες τις Ένοπλες Δυνάμεις η ανεξαρτησία της Ελλάδος θα κατοχυρωθεί. Και θα είναι σεβαστή από όλους, χωρίς την ανάγκη άλλων προστατών εκτός από τους συλλογικούς οργανισμούς στους οποίους θα μετέχει με την ελεύθερη βούλησή της και σύμφωνα με τα πάγια συμφέροντα του Ελληνισμού, στα οποία περιλαμβάνεται και η μοίρα της Κύπρου.

- Ότι θα αγωνισθεί για την πλήρη και καθολική κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας και ότι θα επιδιώξει προς τούτο την προσαρμογή του πολιτεύματος προς τις συνθήκες της ελληνικής πραγματικότητος.

Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η Ελλάς όχι μόνο δικαιούται αλλά και ημπορεί να εξασφαλίσει την εξέχουσα θέση και την ευτυχία του λαού της μέσα στην Ευρώπη όπου ανήκει, αν επιστρατεύσει όλες τις ικανότητες και αν αξιοποίηση όλες τις αρετές του λαού της.

Ανεξάρτητα από το μέγεθος της, η Ελλάς με την πνευματική κληρονομιά της, την ακτινοβολία του Ελληνισμού, αλλά και την ζωντάνια του λαού της ημπορεί να συμβάλει πολιτικά, ηθικά και πολιτιστικά στην πραγματοποίηση της ιδέας μιας ενωμένης Ευρώπης.

Βασική όμως προϋπόθεσις για όλα αυτά είναι η θεμελίωσις στον τόπο μας της αληθινής και συγχρόνου δημοκρατίας. Σ’ αυτήν αφιερώνεται, ολόκληρη και ομόθυμη, η μεγάλη παράταξις της Νέας Δημοκρατίας.

Καλώ όλους εκείνους που συμμερίζονται την αγωνία και τις ελπίδες μου για το μέλλον, όλους εκείνους που διακαίονται από το πόθο μιας πολιτικής αναγεννήσεως, να συστρατευθούν μαζί μας. Και απευθυνόμενος ιδιαίτερα προς τους νέους, τους καλώ να αποτελέσουν την πρωτοπορία σε αυτήν την εξόρμηση της εθνικής δημιουργίας. Για μια υπερήφανη και ευτυχισμένη Ελλάδα!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

Πηγή