Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2021

Ο «Βαρδιάνος στα Σπόρκα» έκανε πρεμιέρα στο ERTFLIX

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στα ύψη εκτινάχθηκε χθες Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου η επισκεψιμότητα του ERTFLIX καθώς περισσότερα από 70.000 σπίτια μπήκαν στην δωρεάν ψηφιακή πλατφόρμα για να παρακολουθήσουν κατ αποκλειστικότητα το πρώτο επεισόδιο της νέας σειράς της ΕΡΤ «Βαρδιάνος στα Σπόρκα» που έκανε χθες άτυπη πρεμιέρα, ενόψει της πρώτης τηλεοπτικής μετάδοσης που θα γίνει στην ΕΡΤ1 το Σάββατο 2 Οκτωβρίου στις 10 το βράδυ.

Και όπως φάνηκε και από τα διθυραμβικά σχόλια των επισκεπτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το καταπληκτικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη θα εγγραφεί ως μια ακόμη επιτυχία της δημόσιας τηλεόρασης που έχει μπει από πέρσι δυναμικά στην ελληνική μυθοπλασία.

 

O ενθουσιασμός στα social

 

Το κοινό αλλά και γνωστοί κριτικοί υποδέχτηκαν με ενθουσιώδεις αναρτήσεις όχι μόνον την εκπληκτική αποτύπωση της εποχής από το γνωστό σκηνοθέτη, αλλά και τις ερμηνείες της Ρένιας Λουιζίδου, του Γιώργου Σαββίδη, του Παύλου Κουρτίδη, ενώ δεκάδες σχόλια γράφηκαν και για την παρθενική εμφάνιση της Τζένη Καζάκου, που είναι η εγγονή του Κώστα Καζάκου και της Τζένης Καρέζη.

Χαρακτηριστικά, ο Παναγιώτης Τιμογιαννάκης έγραψε στο Facebook: «Καλά, εδώ μιλάμε για Αλλες ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ. Σκηνοθεσία Σειράς!!!! Με Κινηματογραφικούς Ορους πόσο μάλλον Σκηνοθεσίας Κινηματογραφικής (ή Τηλεοπτικής για την ακρίβεια) μεταφοράς βιβλίου. Και τι βιβλίου. Καταρχάς διηγήματος Και τίνος; Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ». O δε Ακης Φωτόπουλος σε ιντερνετικό άρθρο του έγραψε: «Έχει ένταση, έχει πλοκή, έχει σκηνοθεσία που αγγίζει το άριστα, καταιγιστική ροή, έχει καστ δυναμικό και έχει και το συστατικό εκείνο που σε κάνει να κολλάς: «Βαρδιάνος στα σπόρκα» και ξεχάστε ό,τι είδατε μέχρι σήμερα από σειρές».

 

Το διήγημα καθώς έχει ως κεντρικό θέμα μια πανδημία, έφερε αυτομάτως στο μυαλό όσων παρακολούθησαν το πρώτο επεισόδιο το σήμερα, προκαλώντας ακόμη περισσότερα σχόλια στα social.

 

«Υψηλής αισθητικής σειρά. Μόλις είδα το πρώτο επεισόδιο και εναγωνίως περιμένω τη συνέχεια. Λίγες φορές η τηλεόραση μας κόβει την ανάσα. Εκπληκτική Ρένια Λουιζίδου, φόρεσε το ρόλο της. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές. Δικαιούμαστε επιτέλους λίγη ποιότητα!».

 

«Εξαιρετική δουλειά. Τα συγχαρητήριά μας στον κ.Μανουσάκη για την απόφασή του να μας ξαναφέρει σε επαφή με τον θησαυρό της ελληνικής λογοτεχνίας».

 

 

 

Στην δημοφιλή πλατφόρμα δημιουργήθηκε σχεδόν αμέσως από το κοινό το #VardianosStaSporka και τιμήθηκε δεόντος.

 

 

 

 

Η πρεμιέρα της σειράς «Βαρδιάνος Στα Σπόρκα» ήταν μόνο η αρχή, αφού αυτή θα προβάλλεται από το Σάββατο 2 Οκτωβρίου και κάθε Σάββατο στις 10 το βράδυ.

Η ΕΡΤ θα δίνει τον καλύτερο εαυτό της στις μυθοπλασίες δημιουργώντας μια  δυνατή ζώνη με τα «Καλύτερα μας Σαββατόβραδα» στην ΕΡΤ.

Μετά τον «Βαρδιάνο στα Σπόρκα» θα ακολουθεί και η μετάδοση της σειράς «Kαρτ Ποσταλ» της Βικτώριας Χισλοπ στις 11.

 

Καιρός να γνωρίσουμε ξανά τους θησαυρούς της λογοτεχνίας, με τη ματιά του σήμερα. Η νέα σεζόν μόλις ξεκίνησε. Και η ΕΡΤ το κάνει ξανά.

 

 

*Οι πρεμιέρες των νέων σειρών μυθοπλασίας της ΕΡΤ συνεχίζονται για τις επόμενες δύο Κυριακές του Σεπτεμβρίου, αποκλειστικά στο ERTflix: (Καρτ Ποστάλ – 19 Σεπτεμβρίου), (Σε Ξένα Χέρια – 26 Σεπτεμβρίου).



Πηγή

Κάρολος Κουν

 Δημιουργός τέχνης και παιδαγωγός του θεάτρου. Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1908 στην Προύσα...

Κάρολος Κουν (1908 – 1987)

Δημιουργός τέχνης και παιδαγωγός του θεάτρου. Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1908 στην Προύσα. Ο πατέρας του, Ερρίκος Κοέν, πάμπλουτος έμπορος και κοσμοπολίτης, ήταν κατά το ήμισυ έλληνας χριστιανός και κατά το άλλο ήμισυ γερμανοπωλονοεβραίος. Η μητέρα του, Μελπομένη Παπαδοπούλου, ήταν ελληνίδα χριστιανή ορθόδοξη.

Οι γονείς του απουσίαζαν συχνά από το σπίτι, κάποια στιγμή χώρισαν και πολύ αργότερα η μητέρα του ξαναπαντρεύτηκε ένα μακρινό συγγενή της. Μοναχικό παιδί, ο Κάρολος μεγάλωσε σ' ένα αστικό σπίτι, με πρωσογερμανίδα γκουβερνάντα, μ' έναν παπά και μια καθηγήτρια πιάνου ανάμεσα στους κατ' οίκον διδασκάλους.

Από πολύ μικρός άρχισε να ξεδιπλώνει τα καλλιτεχνικά του χαρίσματα. Σχημάτιζε μελωδίες στην πιανόλα του σαλονιού. Έκοβε τα μοντέλα από τα περιοδικά μόδας της μητέρας του κι έκανε θέατρο. Τα έπιπλα του σαλονιού ήταν το σκηνικό που έπλαθε η φαντασία του. Οι πολυθρόνες γίνονταν βράχοι και τα χαλιά θάλασσα. Πιο πολύ, όμως, του άρεσε να ζωγραφίζει με νερομπογιές.

Τα χρόνια της εφηβείας του τα πέρασε εσώκλειστος στην αμερικανική Ροβέρτειο Σχολή της Κωνσταντινούπολης, με παιδιά από τα Βαλκάνια. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, η ελληνική μειονότητα της Ροβερτείου Σχολής στερήθηκε τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας. Στον θεατρικό όμιλο Robert College Ρlayers Οfficers, ο Κάρολος εκτελούσε χρέη γραμματέα και συμμετείχε στις παραστάσεις, διαπρέποντας κυρίως στους γυναικείους ρόλους. Όταν αποφοίτησε το 1928, όλα είχαν αλλάξει στην Πόλης. Ακόμη και οι συγγενείς του δεν έμεναν πια εκεί.

Τον ίδιο χρόνο ο Κουν έφυγε για να σπουδάσει Αισθητική στη Σορβόννη και το 1929 εγκαταστάθηκε με τη μητέρα του στην Ελλάδα. Έπιασε δουλειά ως καθηγητής Αγγλικών στο Κολέγιο Αθηνών, όπου άρχισε να κάνει τις πρώτες θεατρικές παραστάσεις με τους μαθητές του, με μικρά σκετς που έγραφε ο ίδιος. Παράλληλα, τα βράδια παρέδιδε μαθήματα αγγλικών στο σύλλογο Εθνικής Τραπέζης για να ενισχύει τα οικονομικά του. Μετά τον πόλεμο, ο πατέρας του είχε καταστραφεί οικονομικά.

Στο μεταξύ, καθοριστική για τον Κουν υπήρξε η γνωριμία του με τον Φώτη Κόντογλου. Όπως έλεγε ο ίδιος, τον βοήθησε να γνωρίσει την Ελλάδα, να νιώσει το ξάνοιγμα προς κάθε τι το Ελληνικό...


Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ο τρόμος και η αθλιότητα του Γ Ραϊχ, 1975. Πρόβα.

Σε μια προσπάθεια να μεταφέρει επί σκηνής το αίτημα της επιστροφής στο ρωμαίικο, τον χειμώνα του 1933 ιδρύει, μαζί με τον Γιάννη Τσαρούχη και τον δημοσιογράφο Διονύσιο Δεβάρη, τη Λαϊκή Σκηνή. Από τη δραματική σχολή που στεγάζεται σ' ένα εγκαταλελειμμένο καμαρίνι του Δημοτικού Θεάτρου, θα προκύψει ο βασικός πυρήνας του θιάσου.

Στην εναρκτήρια παράσταση της Ερωφίλης του Χορτάτση, στις 20 Απριλίου '34 στο Θέατρο Ολύμπια, ο Κουν τοποθετεί τους ηθοποιούς σύμφωνα με τις αγιογραφίες του Κόντογλου και τους φωτίζει σαν από φως καντηλιού. Στα δύο χρόνια της λειτουργίας της η «Λαϊκή Σκηνή» θα παρουσιάσει ακόμη τα έργα: «Άλκηστη», «Πλούτος», «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» και τα «Παντρολογήματα».

Το 1938 εγκαταλείπει το Κολέγιο και συνεργάζεται με τους θιάσους της Κυρίας Κατερίνας και της Μαρίκας Κοτοπούλη. Όμως, το όνειρο του ήταν να δημιουργήσει τη δική του μόνιμη, αφοσιωμένη ομάδα, να φτιάξει ηθοποιούς που να βλέπουν το θέατρο ως λειτούργημα και όχι ως επαγγελματική ενασχόληση. Το όνειρό του αυτό έγινε πραγματικότητα το 1942, ιδρύοντας μέσα στο σκοτάδι της γερμανικής κατοχής το Θέατρο Τέχνης.

Στο δωμάτιο μιας αυλής της οδού Ζωοδόχου Πηγής 9 ξεκίνησε τις πρόβες στην «Αγριόπαπια» του Ίψεν, με μαθητές της Σχολής το Β. Διαμαντόπουλο, το Δ. Καλλέργη, τον Π. Ζερβό, τη Β. Μεταξά, την Κ. Λαμπροπούλου και με τον ίδιο σκηνοθέτη και ηθοποιό. Τις παραστάσεις του τις έδινε σε διάφορα θέατρα, κυρίως στο θέατρο Κώστα Μουσούρη και το καλοκαίρι σε διάφορα θερινά που του παραχωρούσαν.

Οι οικονομικές δυσχέρειες τον ανάγκασαν να αναστείλει τις δραστηριότητες του Θεάτρου Τέχνης το 1950. Τότε κλήθηκε να σκηνοθετήσει στο Εθνικό Θέατρο, όπου ανέβασε πέντε έργα: «Ερρίκος Δ'», «Άνθρωποι και ποντίκια», «Οι τρεις αδερφές», «Όνειρο καλοκαιρινής νυκτός», «Ο θείος Βάνιας».

Το 1959 παρουσίασε στο Φεστιβάλ Αθηνών τους «Όρνιθες», στο Ηρώδειο. Η παράσταση διακόπηκε από τις έξαλλες διαμαρτυρίες και τα γιουχαΐσματα του κοινού, ενώ η κυβέρνηση επενέβη δραστικά. Τρία χρόνια αργότερα, στο Φεστιβάλ των Εθνών στο Παρίσι, οι «Όρνιθες» του βέβηλου Κουν μοιράστηκαν το πρώτο βραβείο με το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας. Οι κριτικές ήταν διθυραμβικές.

Παρότι κέρδισε την εκτίμηση και την αποδοχή στην Ευρώπη, ενώ στο τόπο του εισέπραττε την περιφρόνηση και το χλευασμό, αρνήθηκε όλες τις προτάσεις που του έγιναν για να σκηνοθετήσει στα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης και της Αμερικής. Η μοναδική φορά που δέχτηκε ήταν το 1967, που σκηνοθέτησε στο Στράτφορντ «Ρωμαίος και Ιουλιέττα». Η πρόσκληση ήταν από το Βασιλικό Σαιξπηρικό θέατρο της Αγγλίας. Ήταν ο δεύτερος σκηνοθέτης μέσα σε τριάντα χρόνια που τον καλούσαν να σκηνοθετήσει σ' αυτό το θέατρο. Η αγγλική κριτική χαρακτήρισε την παράσταση ως την καλύτερη Σαιξπηρική της τελευταίας δεκαετίας.


Ο Κάρολος Κουν στις πρόβες για την «Ορέστεια»

Η Μεγάλη Πορεία άρχισε από το 1954, οπότε ξανάστησε το θέατρο Τέχνης, στη δική του πια μόνιμη στέγη στο κυκλικό Υπόγειο της Στοάς Ορφέως. Μέσα από το «Υπόγειο των θαυμάτων», κάτω από τη σοφή, εμπνευσμένη καθοδήγηση του, βγήκαν ηθοποιοί, σκηνοθέτες, συγγραφείς, μουσικοί, σκηνογράφοι. Το ελληνικό θέατρο είναι σπαρμένο με πνευματικά του τέκνα: Διαμαντόπουλος, Χατζηαργύρη, ΚαλλέργηςΖερβός, Ζαβιτσιάνου, Λυμπεροπούλου, Φερτής, Μιχαλακόπουλος, Καρακατσάνης, Πιττακή, ΚοταμανίδουΧρυσομάλλης, Αρμένης, Μπάκας, Λαζάνης, Γκιωνάκης, Κουγιουμτζής. Παιδιά του ήταν οι στενοί του συνεργάτες, ο Πλωρίτης, ο Χατζηδάκης, ο Τσαρούχης, ο Σταματίου, ο Σεβαστικόγλου. Δικά του παιδιά είναι και οι περισσότεροι ηθοποιοί του Κυπριακού Θεάτρου.

Το ελληνικό κοινό, χάρη στον Κουν, γνώρισε τα σύγχρονα ξένα θεατρικά ρεύματα, το θέατρο του «Παραλόγου», Ιονέσκο, Μαξ Φρις, Μπέκετ, Άλμπυ, Βάις, Πίντερ, Αραμπάλ, ενώ επανήλθε συχνά στους Ουίλλιαμς, Πιραντέλλο, Τσέχωφ, Μπρεχτ, Μίλλερ, Σαίξπηρ. Πρόβαλε το ελληνικό έργο μέσα από τον Βυζάντιο, Κορομηλά, Καπετανάκη, Ξενόπουλο και δημιούργησε νέους συγγραφείς: τον Καμπανέλλη, την Αναγνωστάκη, τον Κεχαΐδη, τον Σκούρτη, τον Μουρσελλά, τον Αρμένη.

Στη δεκαετία 1974-1983 δημιούργησε για πρώτη φορά και Β' σκηνή, τη «Λαϊκή», που λειτούργησε στο Θέατρο Βεάκη.

Η ερευνά του πάνω στην αναβίωση του Αρχαίου Δράματος θεωρείται από τις εγκυρότερες. Οι παραστάσεις των «Ορνίθων» και των «Περσών» ήταν οριακά γεγονότα στην ιστορία της ερμηνείας του Αρχαίου Δράματος κι έγιναν πρότυπα για τους νεότερους σκηνοθέτες. Ο ίδιος, όμως, ο Κουν έλεγε πως δε φτάνουν δυο ζωές για να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με την ερμηνευτική προσέγγιση του Αρχαίου Δράματος.

Το 1980 το θέατρο Τέχνης μπήκε στην Επίδαυρο με τη μεγαλειώδη παράσταση της τριλογίας «Ορέστεια» του Αισχύλου. Με παραστάσεις αρχαίου δράματος όργωσε την Ευρώπη και γύριζε πάντα στην Ελλάδα θριαμβευτής. Στις αρχές του 1985 απέκτησε και δεύτερη θεατρική αίθουσα στην Πλάκα, με τη βοήθεια της Πολιτείας.

Όταν άρχισε να ανασαίνει οικονομικά και να απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων 50 χρόνων, η υγεία του είχε πλέον κλονιστεί. Στις 8 Φεβρουαρίου 1987 εισήχθη στο νοσοκομείο «Υγεία» με έντονους πόνους στο στήθος. Άφησε την τελευταία του πνοή το βράδυ της 14ης Φεβρουαρίου, την ώρα ακριβώς που θα δινόταν η πρεμιέρα του έργου «Ο ήχος του όπλου» της Λουλας Αναγνωστάκη, που λίγο καιρό πριν είχε αρχίσει να σκηνοθετεί στο «Υπόγειο», στο Θέατρο Τέχνης.







Τέρι Φοξ

 Καναδός αθλητής, που ξεκίνησε τον «Μαραθώνιο της Ελπίδας» για να ευαισθητοποιήσει τους συμπατριώτες του και να συγκεντρώσει χρήματα για την έρευνα του καρκίνου.


Τέρι Φοξ (1958 – 1981)

Ο Τέρι Φοξ (Terry Fox) ήταν καναδός αθλητής και αγωνιστής της ζωής. Αφού έχασε το ένα του πόδι από καρκίνο, εμπνεύστηκε και ξεκίνησε τον «Μαραθώνιο της Ελπίδας» («Marathon of Hope») το 1980, ένα ιστορικό ταξίδι από τη μία άκρη του Καναδά ως την άλλη για να ευαισθητοποιήσει τους συμπατριώτες του και να συγκεντρώσει χρήματα για την έρευνα του καρκίνου.

Ο Τέρι Φοξ γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου 1958 στο Γουίνιπεγκ του Καναδά και σε ηλικία 18 ετών διαγνώστηκε με καρκίνο των οστών, με αποτέλεσμα να υποστεί ακρωτηριασμό στο δεξί του πόδι.

Κατά τη διάρκεια της πολύμηνης θεραπείας του, επηρεάστηκε βαθιά από τις ιστορίες των ασθενών που άκουγε γύρω του και του δημιουργήθηκε η έντονη επιθυμία να συμβάλει με κάποιο τρόπο στην καταπολέμηση του καρκίνου. Αρνούμενος ν’ αφήσει την κατάσταση της υγείας του να τον καταβάλει, αποφάσισε να τρέξει σε όλο τον Καναδά, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τους συμπατριώτες του και να συγκεντρώσει χρήματα για την έρευνα του καρκίνου.

Τρία χρόνια μετά τη διάγνωσή του, στις 12 Απριλίου 1980, ο Τέρι Φοξ ξεκίνησε ταπεινά τον «Μαραθώνιο της Ελπίδας» από το νησί Νιουφάουντλαντ, στο ανατολικότερο άκρο του Καναδά. Ξεπερνώντας τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, έτρεχε σχεδόν ένα μαραθώνιο την ημέρα για πάνω από τέσσερις μήνες, διανύοντας συνολικά 5.373 χιλιόμετρα. Αν και η επιστροφή του καρκίνου τον εμπόδισε να ολοκληρώσει όλη τη διαδρομή, πέτυχε εν τούτοις το στόχο του, που ήταν να συγκεντρώσει ένα δολάριο για κάθε καναδό πολίτη. Συνολικά συγκέντρωσε ένα ποσό άνω των 24 εκατομμυρίων δολαρίων, που τα διέθεσε για την έρευνα του καρκίνου.

Ο Τέρι Φοξ έχασε τελικά τη μάχη του με τον καρκίνο στις 28 Ιουνίου 1981. Η μνήμη του διατηρείται ζωντανή χάρη στην αθλητική διοργάνωση «Terry Fox Run», που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 13 Σεπτεμβρίου 1981 κι έκτοτε διεξάγεται κάθε χρόνο την ίδια περίοδο.

Στην πρώτη διοργάνωση συμμετείχαν 300.000 άνθρωποι, που έτρεξαν με τα πόδια ή το ποδήλατό τους και το ποσό που συγκεντρώθηκε ξεπέρασε τα 3 εκατομμύρια δολάρια. Μέχρι σήμερα οι διοργανωτές του «Terry Fox Run» έχουν συγκεντρώσει περισσότερα από 800 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία έχουν διαθέσει στην έρευνα για την καταπολέμηση του καρκίνου.



Πηγή

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή υπήρξε ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς της εποχής του με διεθνή αναγνώριση.Το επιστημονικό του έργο εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων.


Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή (1873 – 1950)

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή υπήρξε ένας από τους κορυφαίους μαθηματικούς της εποχής του με διεθνή αναγνώριση.Το επιστημονικό του έργο εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα ενδιαφερόντων, από τα Μαθηματικά και την Φυσική ως την Αρχαιολογία. Πολυσχιδής προσωπικότητα, διέπρεψε ως καθηγητής μαθηματικών και από τα πανεπιστήμια του Βελγίου και της Γερμανίας, βρέθηκε να οργανώνει το Ιόνιο Πανεπιστήμιο στη Σμύρνη και να εργάζεται ως μηχανικός στο εργοτάξιο του φράγματος στο Ασουάν. Είχε φιλικές σχέσεις, μεταξύ άλλων, με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν και τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873, στο Βερολίνο, όπου ο πατέρας του Στέφανος Καραθεοδωρή υπηρετούσε ως πρεσβευτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η μητέρα του Δέσποινα Πετροκόκκινου καταγόταν από αρχοντική οικογένεια της Χίου.

Από το 1891 έως το 1895, σπούδασε πολιτικός μηχανικός στη Στρατιωτική Σχολή των Βρυξελλών. Μετά την αποφοίτησή του αποδέχτηκε την πρόσκληση του θείου του, Αλέξανδρου Καραθεοδωρή, ο οποίος ήταν γενικός διοικητής της Κρήτης, να τον επισκεφθεί στα Χανιά. Εκεί γνωρίστηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος αργότερα ως πρωθυπουργός της Ελλάδας θα τον προσκαλέσει να οργανώσει το νεοσύστατο πανεπιστήμιο της Σμύρνης κατά την διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας,

Στην συνέχεια πήγε στη Μυτιλήνη, όπου μετείχε στην κατασκευή έργων οδοποιίας, ενώ το 1898 πήγε στην Αίγυπτο, για να εργαστεί ως μηχανικός στην βρετανική εταιρεία που κατασκεύαζε το φράγμα στο Ασουάν. Κατά την εκεί παραμονή του συνέχισε να μελετά μαθηματικά συγγράμματα, ενώ έκανε και μετρήσεις στην κεντρική είσοδο της πυραμίδας του Χέοπος, τις οποίες και δημοσίευσε.

Στην Αίγυπτο, ο Καραθεοδωρή κατάλαβε πόσο μεγάλη γοητεία και επιρροή ασκούσαν πάνω του τα Μαθηματικά και συνειδητοποίησε πως η δουλειά του μηχανικού δεν ήταν εκείνη που αναζητούσε το ανήσυχο πνεύμα του. Έτσι το 1900, ο 27χρονος πια Καραθεοδωρή, προς μεγάλη έκπληξη των δικών του, αποφάσισε να εγκαταλείψει το επάγγελμα του μηχανικού και να πάει στην Γερμανία για να σπουδάσει Μαθηματικά.

Για δύο χρόνια παρακολούθησε μαθήματα Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, με διαπρεπείς καθηγητές, όπως ο Λάτσαρους Φουκς και Φέρντιναντ Φρομπένιους.Το 1904 υπέβαλε την διδακτορική του διατριβή με τίτλο « Περί των Ασυνεχών Λύσεων του Λογισμού των Μεταβολών» στο Πανεπιστήμιο της Γοττίγγης (Γκέτινγκεν), η οποία έγινε δεκτή και το 1905 αναγορεύτηκε σε διδάκτορα της Φιλοσοφίας των Μαθηματικών.

Το 1908, νυμφεύτηκε την Ευφροσύνη Καραθεοδωρή, μακρινή συγγενή του. Το ζευγάρι απέκτησε δύο παιδιά: τον Στέφανο και την Δέσποινα, σύζυγο τα κατοπινά χρόνια του πολιτικού και Προέδρου της Βουλής Κωνσταντίνου Ροδόπουλου.

Η φήμη που απέκτησε τα επόμενα χρόνια στην Γερμανία, τον έφερε σε φιλική και επαγγελματική επαφή με τον Αλβέρτο Αϊνστάιν. Οι δύο άνδρες γνωρίστηκαν το 1915 διατήρησαν μια επιστημονική σχέση, στηριγμένη στην αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμό. Οι θεωρίες που κατά καιρούς παρουσιάζουν τον Καραθεοδωρή ως καθοδηγητή του Αϊνστάιν σχετικά με τη διατύπωση της θεωρίας της σχετικότητας δεν έχουν επιβεβαιωθεί από τα υπάρχοντα στοιχεία (αλληλογραφία, δημοσιεύματα κ.λπ.).

Το 1913, έγινε καθηγητής στην έδρας της Μαθηματικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου του Γοττίγγης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1918. Το 1920, με πρόσκληση του Ελευθερίου Βενιζέλου, ανέλαβε να οργανώσει το νεοσύστατο Ιόνιο Πανεπιστήμιο στη Σμύρνη. Η απόφαση του Καραθεοδωρή να επιστρέψει στην πατρίδα του προκειμένου να της φανεί χρήσιμος, παρόλο που μεσουρανούσε στη Γερμανία, είναι ενδεικτική της αγάπης του για την Ελλάδα.

Στην Σμύρνη, ο Καραθεοδωρή έμεινε μέχρι την κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου, τον Αύγουστο του 1922. Όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην πόλη, ο Καραθεοδωρή κατόρθωσε να διασώσει τη βιβλιοθήκη και πολλά από τα εργαστηριακά όργανα του Ιονίου Πανεπιστημίου και να τα μεταφέρει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Παρέμεινε στην Αθήνα και το 1922 διορίστηκε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τον επόμενο χρόνο στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Απογοητευμένος από την κατάσταση των ελληνικών πανεπιστημίων, εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1924, για να αναλάβει θέση καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, που εκείνο τον καιρό ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Γερμανίας και δίδασκαν σ' αυτό κορυφαία ονόματα.

Το 1930, πάλι με πρόσκληση του Ελευθέριου Βενιζέλου, ανέλαβε καθήκοντα κυβερνητικού επιτρόπου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, προκειμένου να βοηθήσει στην αναδιοργάνωση του πρώτου και στην οργάνωση του νεοσύστατου δεύτερου. Το 1932, επέστρεψε στην έδρα του στο Μόναχο και παρέμεινε στην πόλη αυτή, ακόμα και μέσα στα δύσκολα χρόνια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.

Η συμβολή του στα μαθηματικά ήταν σημαντική ιδίως στους τομείς της πραγματικής ανάλυσης, της συναρτησιακής ανάλυσης και της θεωρίας μέτρου και ολοκλήρωσης.

Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή πέθανε στο Μόναχο στις 2 Φεβρουαρίου 1950, σε ηλικία 77 ετών και ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο Βαλντφρίνχοφ της πρωτεύουσας της Βαυαρίας.



Πηγή

Και HBO Max και Disney+ στην Ελλάδα …σύντομα!

Η αντίστροφη μέτρηση για την έλευση των δύο Over The Top τηλεοπτικών υπηρεσιών, αυτόνομα, στη χώρα μας ξεκίνησε, με στόχο μέσα στην επόμενη διετία να παρέχουν υπηρεσίες, αυξάνοντας έτσι τον ανταγωνισμό.

H ΗΒΟ έχει ήδη δημοσιεύσει αγγελίες για την ανεύρεση προσωπικού στην Ελλάδα. Η «απόβαση» στην Ευρώπη ξεκινάει σε χώρες όπως η Ισπανία και η Σουηδία, ενώ εντός του 2022 θα κάνει την εμφάνισή της σε Βοσνία – Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Τσεχία, Ουγγαρία, Μαυροβούνιο, Βόρεια Μακεδονία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβακία και Σλοβενία. Στην Ελλάδα η ΗΒΟ συνεργάζεται ήδη από το 2020 με τη Vodafone για τη διάθεση της ταινιοθήκης της και των νέων σειρών, ενώ προγράμματα που υπήρχαν σε άλλες πλατφόρμες, όπως το «Westworld» στη Nova, συνεχίζουν να μεταδίδονται από αυτές, όσο υπάρχουν νέοι κύκλοι. Το πώς θα γίνει η μετάβαση στην αυτόνομη πορεία της ΗΒΟ ή της υπηρεσίας ΗΒΟ Max είναι κάτι που συζητείται.

Η Disney έχει αρχίσει ήδη να μαζεύει τα προγράμματά της από τις συνδρομητικές πλατφόρμες στην Ελλάδα. Εκτιμάται πως η υπηρεσία Disney+ μπορεί να είναι διαθέσιμη από τη νέα σεζόν.



Πηγή