Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2021

Πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια για ασφαλή σχολεία και κατάργηση της ΕΒΕ στις 15 Σεπτεμβρίου

 Με αιτήματα το ασφαλές άνοιγμα των σχολείων, την προστασία του κοινωνικού συνόλου, την κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και των αντιεκπαιδευτικών νόμων, μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικοί οργανώνουν σειρά δράσεων. Αφετηρία, τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στις 15 Σεπτεμβρίου, στη Αθήνα και πολλές άλλες πόλεις της χώρας.


Στα συλλαλητήρια καλούν Σύλλογοι εκπαιδευτικών, γονείς, μαθητικές συλλογικότητες οι εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΙΕΛΕ και η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών.

Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής έχει απευθύνει η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» και ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Ν. Αττικής «Ο Βύρων».

Παράλληλα, μέσω ανοιχτής επιστολής, η Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας, απευθύνει κάλεσμα «για να φτιάξουν το σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των μαθητών», με αφορμή τη νέα σχολική χρονιά.

Την ίδια στιγμή, ΕΛΜΕ και Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης καλούν σωματεία πρωτοβάθμιων σωματείων εκπαιδευτικών σε πανελλαδική σύσκεψη συντονισμού το Σάββατο 18 Σεπτέμβρη, στο θεατράκι της Γκράβας. Απευθύνονται στα Διοικητικά Συμβούλια και τα καλούν να συμμετάσχουν με το πλαίσιο δράσης και αποφάσεις τους, με στόχο την οργάνωση του αγώνα.

Κινητοποιήσεις την Τετάρτη, θα γίνουν στις 6.30 μ.μ. στα Προπύλαια και σε άλλες πόλεις της χώρας:

  • Στη Θεσσαλονίκη στις 6.30 μ.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου.
  • Στα Γιάννενα, στις 6 μ.μ. στην Ακαδημία.
  • Στο Ηράκλειο, στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Ελευθερίας.
  • Στην Ξάνθη,  στις 7 μ.μ. στην Κεντρική Πλατεία.
  • Στη Σάμο, στις 6 μ.μ., στην πλατεία Καρλοβάσου.

Στα αιτήματά εκπαιδευτικών και μαθητών συγκαταλέγονται:

⦁    Ανοιχτά ασφαλή σχολεία με 15 μαθητές ανά τμήμα, ανασυγκρότηση της ύλης σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ενίσχυση του προσωπικού καθαριότητας, πρόσληψη επιπλέον εκπαιδευτικών – δωρεάν τεστ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – καμία σκέψη για συγχωνεύσεις και κλείσιμο τμημάτων – ενισχυτική διδασκαλία σε κάθε σχολείο.

⦁    Κατάργηση της ΕΒΕ – Να καλυφθούν τώρα όλες οι κενές θέσεις στα δημόσια πανεπιστήμια. Καμία ανοχή σε ένα υπουργείο που λειτουργεί ως dealerτων ιδιωτικών κολεγίων! Κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και καμία συζήτηση για πανελλαδικές εξετάσεις PISA σε ΣΤ Δημοτικού και Γ Γυμνασίου.

⦁    Κατάργηση όλων των αντιεκπαιδευτικών νόμων που μετατρέπουν το σχολείο σε ιδιωτική επιχείρηση,  κατηγοριοποιούν τις σχολικές μονάδες και θα οδηγήσουν στο κλείσιμό τους. Συμμετέχουμε και πάλι μαζικά και δυναμικά στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας που επικαιροποιήθηκε και επαναπροκηρύχθηκε από τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες.

⦁    Ανατροπή του νόμου Χατζηδάκη που απαγορεύει την απεργία και οδηγεί στο ηλεκτρονικό φακέλωμα των σωματείων και των συνδικαλιστών.

⦁    Αύξηση των δαπανών για τα δημόσια αγαθά (παιδεία και υγεία) και όχι για εξοπλισμούς και αστυνομία!

⦁    Αποκλειστικά δημόσια, δωρεάν, ποιοτική, δημοκρατική εκπαίδευση όλων των παιδιών ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο, που θα συνδυάζει τη γενική παιδεία, την ευρεία ανθρωπιστική μόρφωση με επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις, που θα καλλιεργεί την ισόρροπη γνωστική, καλλιτεχνική, ηθική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών, την κριτική – δημιουργική σκέψη, τα ιδανικά της αλληλεγγύης, τη συλλογικότητα.



Πηγή

Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος

 Η Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 και τ…


Η Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 και τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου. Την πρωτοβουλία είχαν τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με μικρασιατική καταγωγή, ο Γιάννης Καψής, ο Γιάννης Διαμαντίδης και ο Γιάννης Χαραλάμπους, οι οποίοι κατέθεσαν τη σχετική πρόταση νόμου στις 12 Μαΐου 1997. Στην εισηγητική έκθεση ανέφεραν, μεταξύ άλλων, ότι:

Η κατάρρευση των ελληνικών δυνάμεων το 1922 στη Μικρά Ασία, οι σφαγές, λεηλασίες και η προσφυγιά που ακολούθησαν, αποτελούν το αποκορύφωμα μιας συστηματικής προσπάθειας εξόντωσης του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της Μικρά Ασίας, που έβαλε τέρμα στην τρισχιλιετή παρουσία του στην πέραν του Αιγαίου Ελλάδα, μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε η ωριμότερη φάση του ελληνικού πολιτισμού […] την τερατώδη αυτή γερμανική σύλληψη πρώτοι οι Νεότουρκοι ανέλαβαν να κάνουν πράξη. Και κοντά στις βάρβαρες ασιατικές μεθόδους του βίαιου εξισλαμισμού, του γενιτσαρισμού και των κατά τακτά διαστήματα φυλετικών εκκαθαρίσεων ήρθε να προστεθεί η τευτονική ψυχρή μεθοδικότητα με τη λειτουργία των περίφημων ταγμάτων εργασίας.



Πηγή 

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού

Μεγάλη δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, με την οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου η διπλή ανεύρεση του Σταυρού πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Χριστός.



Μεγάλη δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, με την οποία τιμάται κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου η διπλή ανεύρεση του Σταυρού πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Ιησούς Χριστός. Στη χώρα μας γιορτάζουν ο Σταύρος και η Σταυρούλα.

Σύμφωνα με την παράδοση, το 326 η γηραιά μητέρα του Μεγάλου ΚωνσταντίνουΑυγούστα Ιουλία Φλαβία Ελένη, μετέβη στους Αγίους Τόπους για να φέρει στο φως τα διάφορα μέρη στα οποία έζησε και δίδαξε ο Ιησούς Χριστός. Στα Ιεροσόλυμα πραγματοποίησε μεγάλες ανασκαφές για να βρεθούν οι τόποι της Σταύρωσης και της Ανάστασης στον λόφο του Γολγοθά. Η μετέπειτα Αγία Ελένη οδηγήθηκε στην εύρεση του Τιμίου Σταυρού από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, τον γνωστό μας βασιλικό. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών.

Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίσθηκε ύστερα από θαύμα, όταν τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε. Στη θέση αυτή υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης, που είχε ανεγείρει το 135 ο ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός, μετά τη δεύτερη καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η Ελένη, αφού διέταξε να τον γκρεμίσουν, έχτισε στη θέση του τον περικαλλή Ναό της Αναστάσεως, ο οποίος αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία του Χριστιανισμού. Ο Σταυρός του Κυρίου παραδόθηκε στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Μακάριο, ο οποίος τον τοποθέτησε στον ναό της Αναστάσεως στις 14 Σεπτεμβρίου 335.

Η δεύτερη Ύψωση του Τιμίου Σταυρού σχετίζεται με τους Βυζαντινο-Περσικούς Πολέμους (602-628). Το 614 οι Πέρσες κυρίευσαν την Παλαιστίνη και αφού λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα του Χριστιανισμού, πήραν μαζί τους ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό. Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν τον Σταυρό μαγικό, εξαιτίας κάποιων θαυμάτων που έγιναν και τον προσκυνούσαν. Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος, μετά την οριστική νίκη του εναντίον των Περσών το 628, ανέκτησε το ιερό σύμβολο της Χριστιανοσύνης και το μετέφερε αρχικά στην Κωνσταντινούπολη (14 Σεπτεμβρίου 629), όπου αποτέλεσε μέρος του θριάμβου του και στη συνέχεια στα Ιεροσόλυμα.

Η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού εορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα κάθε χρόνο στις 14 Σεπτεμβρίου. Στις εκκλησίες ψάλλεται, μεταξύ των άλλων, το πασίγνωστο απολυτίκιο «Σώσον Κύριε τον λαόν σου…» και στους πιστούς μοιράζονται κλώνοι βασιλικού, εκκλησιαστική συνήθεια που πηγάζει από την παράδοση ότι στο μέρος που βρέθηκε ο Τίμιος Σταυρός είχε φυτρώσει το αρωματικό αυτό φυτό. Η Εκκλησία επιτάσσει την ημέρα αυτή αυστηρά νηστεία.

Απολυτίκιο

Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου και ευλόγησον την κληρονομίαν Σου, νίκας τοις βασιλεύσι κατά βαρβάρων δωρούμενος και το σον φυλάττων, δια του Σταυρού Σου, πολίτευμα.

Λαογραφία

  • Η γιορτή του Σταυρού έχει ιδιαίτερη σημασία για τους γεωργούς, διότι αποτελεί την αφετηρία της νέας χρονιάς, ενόψει της σποράς. Οι γεωργοί φέρνουν στην εκκλησία μείγμα από τα δημητριακά που θα σπείρουν για να δεχθούν την ειδική ευλογία του ιερέα: «Βλαστήσαι την γην, και δούναι σπέρμα το σπείροντι, και άρτον εις βρώσιν» («Ευχή επί ευλογήσει του σπόρου»).
  • Την ημέρα του Σταυρού, οι ναυτικοί συνήθιζαν να σταματούν τα μακρινά ταξίδια με ιστιοφόρα, όπως συμβούλευε η παροιμία: «Του Σταυρού, σταύρωνε και δένε».
  • Με το βασιλικό που παίρνουν από την εκκλησία, οι νοικοκυρές συνηθίζουν να φτιάχνουν το προζύμι της χρονιάς (Πήλιο, Κορώνη κ.ά).
  • Στην Αίγινα αναβιώνει ο λεγόμενος «Λειδινός», μία μιμητική παράσταση, με μοιρολογήματα και ταφή ενός ομοιώματος μικρού παιδιού, έθιμο με πιθανότατα αρχαία καταγωγή. Ακολουθεί η προσφορά κολλύβων και η τελετουργία κλείνει με χορούς και τραγούδια. Οι επιλογικοί στίχοι του μοιρολογιού:

Πάλι θα ρθεις, Λειδινέ μου
Με του Μάρτη τις δροσιές
Με τ’ Απριλη τα λουλούδια
Τσαι του Μάη τις δουλειές…
Ήρθε η ώρα να μας φύγεις,
πάαινε εις το καλό,
τσαι με το καλό να έρθεις
τσ’ όλους να μας βρεις γερούς…

Ο «Λειδινός» («Δειλινός» με αντιμετάθεση δ και λ) είναι ένα δρώμενο, όπου κυριαρχεί το στοιχείο του θανάτου ως προϋπόθεση για τη νέα ζωή, με αυτονόητο τον συμβολισμό που αφορά τον μαρασμό της φύσης και την αναγέννησή της κάθε χρόνο.